PASZPORTY I MIKROCZIPY – ZNAKOWANIE ZWIERZĄT
Aby wyjechać z czworonogiem za granicę Polski od 1 października 2004, musi on posiadać paszport, być trwale oznakowany, zaszczepiony przeciwko wściekliźnie i spełniać dodatkowe wymagania w zależności od kraju do którego wyjeżdża.
Czipowanie jest trwałą i bezpieczną metodą znakowania. Polega na podskórnej implantacji mikroczipu zawierającego unikalny numer. Zabieg niewiele różni się od zwykłej iniekcji leku i jest praktycznie bezbolesny. Ma ogromne znaczenie w przypadku kradzieży, czy zagubienia zwierzaka. Istnieje duża szansa, że ktoś odczyta przypisany pupilowi numer (czytnikami coraz częściej dysponują lekarze weterynarii, straż miejska i schroniska) i odnajdzie właściciela w bazie danych.
Oznakowane zwierzę powinno zostać przed wyjazdem zaszczepione przeciwko wściekliźnie:
– w przypadku zwierząt dorosłych, poddawanych szczepieniu regularnie co 365 dni, nabiera ono ważności w dniu zaszczepienia,
– w przypadku zwierząt szczepionych po raz pierwszy, lub gdy przerwa między szczepieniami była dłuższa niż 365 dni, szczepienie nabiera ważności po 21 dniach.
Jadąc do takich krajów Unii Europejskiej jak Irlandia, Wielka Brytania, Malta i Szwecja należy przeprowadzić dodatkowe badania serologiczne w celu określenia poziomu przeciwciał przeciwko wirusowi wścieklizny.
Od 1.01.2012 takie badania nie będą konieczne, co znacznie skróci procedury wyjazdu i koszty z tym związane.
W zależności od państwa do którego się wyjeżdża, należy zwierzaka odrobaczyć właściwym preparatem w odpowiednim czasie oraz zastosować profilaktykę p/kleszczową.
W paszporcie musi znaleźć się adnotacja o przeprowadzonym przez lekarza weterynarii badaniu klinicznym czworonoga.